سلام استاد من میخوام برای دومین سال بمونم پشت کنکور و به معنای واقعی همه چیزم رو تغییر دادم و به نوعی توبه کردم:)…اما از اونجایی که دانش آموز خیلی درسخونی بودم و همیشه در رقابت با یسری از دوستام بودم… دیدن خودم در حالی که 2 سال عمرم رو برای کنکور صرف کردم باعث میشه حال بدی بهم دست بده…میدونم که میتونم از همه دوستام جلو بزنم و موفق تر باشم اما باز هم میگم چه فایده اونا سال اول رفتن دانشگاه…یه راهکاری برای مقابله کردن با این حس ندارید؟ چطوری خودم رو مقایسه نکنم؟ یسری مشکلات خانوادگی از سرطان پدرم تا افسردگی و ماجراهایی که برام پیش اومد باعث پشت کنکور موندنم شد.