سلام استاد خسته نباشید استاد من واقعا به راهنماییتون نیاز دارم و شرایط گرفتن مشاوره خصوصی ندارم میدونم هزینشم در قبال زحماتتون ناچیز ولی واقعا در این حدم نمیتونم و همین الانم به خاطر متن طولانیم معذرت میخوام
استادما با چندتا از فامیلامون مشترک یه جا زندگی میکنیم اندازه یه عدس عقل و محبت نمیفهمن
اگه یه روز دعوا راه نندازن روزشون به شب نمیرسه بخدا کاریشونم نداریم حتی از حقمونم کوتاه اومدیم همینا توهینایی کردن و دست به کارایی زدن که وقتی میبینمشون یا یادم‌می افته دلم میخاد بمیرم مثلا کتک زدن عزیزات یا بیفتن دنبالش واسه اینکه بکشنش و فقط یه جارو پیدا کنی پنهان بشی
هیچکس نیست که واسطه بشه حرف بزنه باهاشون و ماام توانایی گرفتن یه چادر مستقلم نداریم باهمه اوضاع بد اقتصادی و مالی خانواده ساختم اما این ادما شدن یه طناب افتادن دور گردنم انگار که هربار میبینمشون این طناب تنگ تر میشه
منم چندسال پشت کنکورم سرهمین قضیه دانشگاه پولی ام نمیتونم برم
استاد توروخدا بگین چطوری کنار بیام حداقل یه سال توجه نکنم و فکر کنم نیستن واقعا دیگه خسته شدم