سلام شب وروزآرزومیکردم ودعامیکردم وازخداسرنمازهام میخواستم که به من لیاقت وتوفیق پزشک شدن روبده.پایه درسی خیلی ضعیفی داشتم تااینکه کمرهمت بستم وتمام دروس رامسلط مسلط شدم حتی ازمعلمم جلوافتادم.زحمت کشیدم تااینکه تاپ ترین رشته تجربی یعنی پزشکی دانشکده علوم پزشکی شیرازروزانه قبول شدم.شیرازی هستم خودم
وقتی قبول شدم گریه کردم که جواب دعاهام روخدادادکه ای کاش نمیداد.یک ساله واردشدم.درسهایی داره که من میترسم برم‌.آناتومی داریم وبدن رانشان میدن ومن میترسم وچندشم میشه.نمیدونستم اینطوری بود.اصلاهیچ اطلاعی ازش نداشتم فقط رقابت بادوست دخترم بودهمین.رفتم مشاورمیگه عادی میشه کمی ترسیدی به خاطراضطرابته.ودرذهنم تکرارمیشه تصاویرآناتومی .تازگیافهمیدم دوره بعدیش میرم استیجری وباصحنه های وحشت ناک مواجه میشم مثل سوختگی بدوخونریزی بدو…
میدونم من دانشجوهستم ولی توروعظمت خداقسم کمکم کنید.هنوزکه عمرم زیادنرفته وتازه رفتم برم بادانشگاه صحبت کنم تایکی دیگه روکه لایق هستش جای من بزارن؟گریه کارهرشبمه که خداچرامن اینقدرضعیف ترسووحقیرم.چرامن راقوی وشجاع تربیت نکردی.